بیماری پاژه پستان ؛ معرفی، علائم و درمان

پزشک پستان  شما را معاینه می‌ کند. نوک پستان  و اطراف آن به صورت کامل لمس و بررسی می‌شود. ممکن است از بیمار بخواهد که کمی بنشیند و بایستد. تنها روش تشخیص بیماری پاژه پستان انجام بیوپسی یا نمونه برداری است.

بیوپسی (نمونه برداری)

بیوپسی نوعی آزمایش پزشکی است که به بافت‌برداری، نمونه برداری و تکه‌برداری هم معروف است. با استفاده از این روش می‌تواند به بیماری پاژه پی برد. بیوپسی به پزشک کمک می‌کند که با برداشتن بافت و نمونه‌های مایع برای آزمایش، به وجود سول‌های سرطانی پی ببرند.

بیوپسی پوست با ضخامت کامل

در این روش، باید بیوپسی از پوست انجام شود. در برخی از موارد، لایه نازکی از سطح فوقانی پوست برداشته می‌شود و در نوع دیگر، نمونه از لایه‌های فوقانی و زیرین گرفته می‌شود. برای تشخیص بیماری پاژه پستان معمولاً از هر دولایه بافت‌برداری می‌شود.

بیوپسی دقیق با سوزن (core needle biopsy)

در این روش، نمونه‌های بافتی با استفاده از یک سوزن توخالی برداشته می‌شود. این روش معمولاً مربوط به زمانی است که یک توده درون پستان  احساس شود. برای هدایت سوزن به سمت تومور، ابزارهای تصویربرداری خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با این حال گاهی برای حصول اطمینان در خصوص عدم وجود توده های بدخیم یا ناهنجاری دیگر ناحیه پستان، پزشکان انجام آزمایشات زیر را نیز توصیه می کنند.

ماموگرافی

در این روش، تصاویری از داخل بدن به دست می‌آید. از این تصاویر برای پیدا کردن سرطان استفاده می‌شود. رادیولوژیست تصاویر حاصل از عکس‌برداری را تجزیه و تحلیل می‌کند و به پزشک شما اطلاع می‌دهد.

عکس حاصل از پستان یا ماموگرافی با استفاده از اشعه X به دست می‌آید. برای تهیه ماموگرام، پستان  در یک صفحه مسطح قرار می‌گیرد. سپس صفحه دیگری روی پستان  شما قرار می‌گیرد. این کار باعث می‌شود که تصویر کامل و واضحی از فضای داخل پستان  تهیه شود.

سونوگرافی

روش دیگری برای بررسی بیماری پاژه پستان سونوگرافی است. در این روش موج‌های صوتی به داخل پستان  ارسال و تصویری ایجاد می‌کنند. در این روش، یک پروب روی پستان  قرار می‌گیرد. وقتی پروب روی پستان  باشد، صفحه نمایش اطلاعات لازم را نمایش می‌دهد.

روش سونوگرافی معمولا در هنگام مشاهده علائم بیماری پاژه مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این روش توده‌های موجود در پستان  هم بررسی می‌شود.

MRI پستان

در صورتی که مبتلا به بیماری پاژه پستان  باشید، احتمالاً باید MRI پستان  بگیرید. وقتی سرطان در ماموگرام مشاهده نشود، MRI  سینه مسیری است که به عنوان جایگزین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آزمایش به کمک یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی انجام می‌شود. این امواج و میدان، تشکیل تصویر می‌دهند.

گاهی افرادی که با این بیماری  درگیر هستند، در جای دیگری از سینه خود به سرطان سینه مبتلا هستند. در این بخش از مطلب قصد داریم به ترفندهای مناسب برای درمان بیماری پاژه پستان  اشاره کنیم. روش‌های مختلفی برای درمان وجود دارد که ممکن است یک یا چند مورد آن برای یک بیمار مورد استفاده قرار گیرد.

کوادرانتکتومی مرکزی (Central Quadrantectomy)

در این روش، ترکیب نوک پستان  و هاله اطراف آن برداشته می‌شود.  بافت‌های نرمال زیر این ترکیب هم برداشته می‌شود تا تمامی سلول‌های سرطانی حذف شوند. مزیت این روش آن است که پستان  باقی می‌ماند و برداشته نمی‌شود.

جهت کاهش ریسک بازگشت سرطان پس از جراحی، معمولا از درمان به کمک تشعشع و همچنین بیوپسی غده لنفاوی سنتینل (اولین گروه غدد لنفاوی زیر بغل که محتویات لنفاوی پستان در ابتدا درون آن ها ریخته می شود و به غدد نگهبان معروف هستند اگر این غدد سالم باشند مبین سالم بودن سایر غدد لنفاوی زیر بغل می باشد)  استفاده می‌شود. همچنین لازم است مراقبت‌های پس از جراحی صورت گیرد تا سلامتی شخص در طولانی مدت تضمین گردد. مصرف دارو و داشتن یک سبک زندگی سالم فوق‌العاده مفید و موثر خواهد بود.

ماستکتومی کامل (Total mastectomy)

ماستکتومی کامل یکی از روش‌های درمان بیماری پاژه پستان است که در آن کل پستان  برداشته می‌شود. در این روش عضله پستان  تغییری نمی‌کند و برداشته نمی‌شود. به این روش «ماستکتومی ساده» نیز گفته می‌شود.

در این روش برای کاهش ریسک بازگشت سرطان از روش بیوپسی (بافت برداری) غده لنفاوی سنتینل (sentinal node) استفاده می‌شود.

درمان های تکمیلی با استفاده از شیمی درمانی و پرتودرمانی

پس از انجام عمل ماستکتومی، پزشک شما ممکن است با توجه به نوع و میزان پیشرفت سرطان، استفاده از داروهای شیمیایی ضد سرطان، رادیوتراپی و یا هورمون تراپی را به منظور جلوگیری از بازگشت سرطان پستان تجویز کند. درمان های تکمیلی سرطان پستان و بیماری پاژه تا حد زیادی به نوع سرطان و اینکه آیا این سرطان ویژگی های خاصی مانند داشتن پذیرنده های استروژن یا پروژسترون دارد ، بستگی دارد.

بیوپسی غده لنفاوی سنتینل

در زنانی که سرطان پستان در آن ها به طور قطعی تشخیص داده شده است و مبتلا به نوع تهاجمی این سرطان هستند، گره های لنفاوی اولیه اولین محل انتشار سرطان پستان هستند. این روش به اختصار به صورت “SLNB” نامیده می‌شود. در روش SLNB دو تا سه غده لنفاوی سنتینل برداشته می‌شود. سپس از این غده‌ها برای تست و آزمایش انتشار سرطان به غدد لنفاوی زیر بغل استفاده می‌شود.

ایجاد تغییر در سبک زندگی می تواند ریسک ابتلا به سرطان پستان و به طور خاص بیماری پاژه پستان را کاهش دهد. برای تغییر سبک زندگی، موارد زیر را رعایت کنید:

• انجام آزمایشات دوره ای سرطان پستان
• انجام خودآزمایی پستان
• پرهیز از مصرف مشروبات الکلی
• افزایش فعالیت جسمانی و انجام ورزش به طور مداوم
• محدود کردن هورمون درمانی در دوران یائسگی
• کاهش وزن
• رژیم غذایی مناسب

پیشگیری از ابتلا به بیماری پاژه در زنانی که ریسک بالای ابتلا به سرطان پستان دارند

اگر پزشک شما با بررسی سوابق خانوادگی و پزشکی شما تشخیص دهد که شما ریسک بالای ابتلا به سرطان سینه دارید، انجام روش های درمانی زیر می تواند در ابتلا به سرطان سینه و بیماری پاژه پستان جلوگیری کند:

مصرف داروهای پیشگیرانه (Chemoprevention):

داروهایی که تولید استروژن در زنان را متوقف می کنند می تواند نقش تأثیرگذاری در پیشگیری از ابتلا به سرطان سینه داشته باشند. البته این داروها می توانند عوارض جانبی نیز به همراه داشته باشند بنابراین ، این داروها تنها در زمانی تجویز می شوند که پزشک شما تشخیص دهد ریسک ابتلا به سرطان پستان در شما بسیار بالاست.

جراحی پیشگیرانه:

در افرادی که ریسک بالایی در ابتلا به سرطان پستان دارند، انجام عمل ماستکتومی یا حذف کامل بافت پستان توصیه می شود. امروزه این عمل با عمل زیبایی پستان ادغام شده و بلافاصله پس از تخلیه بافت پستان، جای خالی آن با پروتز سینه پر می شود تا زیبایی ظاهری پستان ها حفظ شود.