بیماری پاژه پستان ؛ معرفی، علائم و درمان

بیماری پاژه پستان

بیماری پاژه پستان (نوک پستان) در واقع نوع نادر و کمیابی از سرطان پستان  است که در این مطلب قصد داریم به آن بپردازیم. ابتدا آن را معرفی می‌کنیم و سپس علائم و راهکارهای درمان بیماری پاژه  پستان را ارائه خواهیم داد.

موارد بسیاری پیش می‌آید که شخص از نوع بیماری خود اطلاعی ندارد و همین بی‌اطلاع بودن، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بدن وی وارد می‌کند. این مطلب می‌تواند اطلاعات کاملی در رابطه با بیماری پاژه پستان را در اختیار افراد قرار دهد.

معرفی بیماری پاژه پستان

همان‌گونه که در ابتدای مطلب بیان شد، این بیماری نوعی از سرطان پستان است که در بین بانوان به ندرت به چشم می‌خورد. نکته‌ای که در مورد این بیماری وجود دارد، این است که فقط در یک پستان اتفاق می‌افتد.

این بیماری  ساختار نوک پستان  را تغییر می‌دهد و با احساس درد، سوزش و خارش همراه است. این بیماری از نوک پستان  آغاز می‌شود و این امکان وجود دارد که به سایر نواحی پستان نیز انتشار یابد.

علت بیماری پاژه پستان

تاکنون هیچ علت و دلیل علمی برای این نوع بیماری ذکر نشده است اما نظریه‌های زیادی مطرح شده است. این بیماری ناشی از سرطان مجرای پستان است. سلول‌های سرطانی از طریق مجرای پستان به نوک پستان  می‌آیند و بافت نوک پستان  و اطراف آن را آلوده می‌کنند. تئوری دیگری که در این زمینه وجود دارد، ایجاد شدن این بیماری به صورت کاملاً مستقل در نوک پستان است.

علائم بیماری پاژه پستان

معمولاً بیماری‌ها علائمی دارند که با مشاهده آن علائم به این نتیجه می‌رسیم که این بیماری قطع به یقین در افراد وجود دارد. در این بخش از مطلب تصمیم داریم به علائم این بیماری  بپردازیم. این علائم عبارت است از:

• درد
• خارش
• سوزش
• نوک پستان پوسته پوسته می‌شود
• نوک پستان (سینه) مسطح می‌شود
• قرمز شدن
• ترشحات به رنگ خون از نوک پستان
• پوست پستان ضخیم می‌شود
• احساس وجود توده در پستان

هر کدام از علائم بالا را می‌توان به بیماری پاژه پستان نسبت داد. بنابرین در صورت مشاهده علائم بیماری پاژه پستان  به پزشک متخصص پستان مراجعه نمایید.

تشخیص بیماری پاژه پستان

پزشک پستان  شما را معاینه می‌ کند. نوک پستان  و اطراف آن به صورت کامل لمس و بررسی می‌شود. ممکن است از بیمار بخواهد که کمی بنشیند و بایستد.

برای تشخیص بیماری پاژه ممکن است اقدامات گوناگونی انجام شود که استفاده از تصویربرداری در این بیماری در شرایط خاص و با اهداف متفاوتی توصیه می گردد. در ادامه به این روش ها اشاره می‌کنیم.

ماموگرافی

در این روش، تصاویری از داخل بدن به دست می‌آید. از این تصاویر برای پیدا کردن سرطان استفاده می‌شود. رادیولوژیست تصاویر حاصل از عکس‌برداری را تجزیه و تحلیل می‌کند و به پزشک شما اطلاع می‌دهد.

عکس حاصل از پستان یا ماموگرافی با استفاده از اشعه X به دست می‌آید. برای تهیه ماموگرام، پستان  در یک صفحه مسطح قرار می‌گیرد. سپس صفحه دیگری روی پستان  شما قرار می‌گیرد. این کار باعث می‌شود که تصویر کامل و واضحی از فضای داخل پستان  تهیه شود.

سونوگرافی

روش دیگری برای بررسی بیماری پاژه پستان سونوگرافی است. در این روش موج‌های صوتی به داخل پستان  ارسال و تصویری ایجاد می‌کنند. در این روش، یک پروب روی پستان  قرار می‌گیرد. وقتی پروب روی پستان  باشد، صفحه نمایش اطلاعات لازم را نمایش می‌دهد.

روش سونوگرافی معمولا در هنگام مشاهده علائم بیماری پاژه مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این روش توده‌های موجود در پستان  هم بررسی می‌شود.

MRI پستان

در صورتی که مبتلا به بیماری پاژه پستان  باشید، احتمالاً باید MRI پستان  بگیرید. وقتی سرطان در ماموگرام مشاهده نشود. MRI  سینه مسیری است که به عنوان جایگزین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آزمایش به کمک یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی انجام می‌شود. این امواج و میدان، تشکیل تصویر می‌دهند.

بیوپسی (نمونه برداری)

بیوپسی نوعی آزمایش پزشکی است که به بافت‌برداری، نمونه برداری و تکه‌برداری هم معروف است. با استفاده از این روش می‌تواند به بیماری پاژه پی برد. بیوپسی به پزشک کمک می‌کند که با برداشتن بافت و نمونه‌های مایع برای آزمایش، به وجود سول‌های سرطانی پی ببرند.

بیوپسی پوست با ضخامت کامل

در این روش، باید بیوپسی از پوست انجام شود. در برخی از موارد، لایه نازکی از سطح فوقانی پوست برداشته می‌شود و در نوع دیگر، نمونه از لایه‌های فوقانی و زیرین گرفته می‌شود. برای تشخیص بیماری پاژه پستان معمولاً از هر دولایه بافت‌برداری می‌شود.

بیوپسی دقیق با سوزن (core needle biopsy)

در این روش، نمونه‌های بافتی با استفاده از یک سوزن توخالی برداشته می‌شود. این روش معمولاً مربوط به زمانی است که یک توده درون پستان  احساس شود. برای هدایت سوزن به سمت تومور، ابزارهای تصویربرداری خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان بیماری پاژه پستان

گاهی افرادی که با این بیماری  درگیر هستند، در جای دیگری از سینه خود به سرطان سینه مبتلا هستند. در این بخش از مطلب قصد داریم به ترفندهای مناسب برای درمان بیماری پاژه پستان  اشاره کنیم. روش‌های مختلفی برای درمان وجود دارد که ممکن است یک یا چند مورد آن برای یک بیمار مورد استفاده قرار گیرد.

لامپکتومی مرکزی (Centeral lumpectomy)

در این روش، ترکیب نوک پستان  و هاله اطراف آن برداشته می‌شود.  بافت‌های نرمال زیر این ترکیب هم برداشته می‌شود تا تمامی سلول‌های سرطانی حذف شوند. مزیت این روش آن است که پستان  باقی می‌ماند و برداشته نمی‌شود.

جهت کاهش ریسک بازگشت سرطان پس از جراحی، معمولا از درمان به کمک تشعشع و همچنین بیوپسی غده لنفاوی سنتینل (اولین گروه غدد لنفاوی زیر بغل که محتویات لنفاوی پستان در ابتدا درون آن ها ریخته می شود و به غدد نگهبان معروف هستند اگر این غدد سالم باشند مبین سالم بودن سایر غدد لنفاوی زیر بغل می باشد)  استفاده می‌شود. همچنین لازم است مراقبت‌های پس از جراحی صورت گیرد تا سلامتی شخص در طولانی مدت تضمین گردد. مصرف دارو و داشتن یک سبک زندگی سالم فوق‌العاده مفید و موثر خواهد بود.

ماستکتومی کامل (Total mastectomy)

ماستکتومی کامل یکی از روش‌های درمان بیماری پاژه پستان است که در آن کل پستان  برداشته می‌شود. در این روش عضله پستان  تغییری نمی‌کند و برداشته نمی‌شود. به این روش «ماستکتومی ساده» نیز گفته می‌شود.

در این روش برای کاهش ریسک بازگشت سرطان از روش بیوپسی (بافت برداری) غده لنفاوی سنتینل (sentinal node) استفاده می‌شود.

درمان با استفاده از اشعه

در این روش از درمان، اشعه‌های X با انرژی بسیار بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.  این پرتوها سلول‌های سرطانی که پس از لامپکتومی باقی می‌مانند را تخریب می‌کند و از بین می‌برد.

بیوپسی غده لنفاوی سنتینل

این روش به اختصار به صورت “SLNB” نامیده می‌شود. در روش SLNB دو تا سه غده لنفاوی سنتینل برداشته می‌شود. سپس از این غده‌ها برای تست و آزمایش انتشار سرطان به غدد لنفاوی زیر بغل استفاده می‌شود.

پیگیری درمان

پیگیری درمان باعث می‌شود که احتمال بازگشت سرطان به کمترین میزان ممکن برسد. در واقع با این کار، بیمار با آسودگی خاطر به زندگی خود ادامه می‌دهد و از عدم بازشگت بیماری اطمینان کامل حاصل می‌کند.

برای پیگیری درمان بیماری معمولاً دو کار انجام می‌شود:

1. سوابق پزشکی و آزمایش‌های جسمانی: در این مرحله، سوابق و اطلاعات درمانی و پزشکی فرد به صورت مرتب بررسی و به‌روزرسانی می‌شود. آزمایش‌های جسمانی در این مرحله فوق‌العاده مهم است. هر دو کار باید به مدت پنج سال، هر 6 تا 12 ماه انجام شود.

2. ماموگرافی: این کار باید هر 12 ماه یک‌بار انجام شود. ممکن است ماموگرافی‌های اولیه هر شش ماه یک‌بار انجام شود. اگر هر دو پستان برای کاهش ریسک سرطان برداشته شده باشد، ماموگرافی نیاز نیست.

یک نگاه کلی به مطالب

• ممکن است پزشک بر اساس عواملی که در شما مشاهده می‌کند، به وجود  این بیماری  مشکوک شود.
• برای ارزیابی بافت غیرنرمال باید آزمایش‌های بالینی و عکس‌برداری انجام شود.
• برای این‌که وجود سرطان تأیید شود، ممکن است به نمونه‌های بافتی نیاز باشد. در این مرحله، بافت‌برداری (بیوپسی) انجام می‌شود.
• اگر تیم پزشکی در کلینیک پستان به این منتیجه برسد که مشکل، فقط بیماری پاژه پستان است، آن‌گاه ترکیب نوک پستان و هاله دور آن برداشته می‌شود. این احتمال نیز وجود دارد که کل پستان برداشته شود. پس از برداشتن نوک پستان  و هاله دور آن، درمان به کمک تشعشع اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.
• بعد از درمان کامل بیماری، باید یک یا دو بار در سال مورد معاینه پزشک قرار بگیرید.
• این مقاله توسط تیم کلینیک پستان دکتر فرهاد موسی زاده بر اساس آخرین تغییرات موسسه NCCN ترجمه، بومی سازی و بازنویسی شده است